Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν !!!
Xαμογελάμε κατά μέσα. Αυτό το χαμόγελο, το κρύβουμε τώρα.
Παράνομο χαμόγελο, όπως παράνομος έγινε κι ο ήλιος,
παράνομη και η αλήθεια. Κρύβουμε το χαμόγελο,
όπως κρύβουμε στην τσέπη μας, τη φωτογραφία της αγαπημένης μας,
όπως κρύβουμε την ιδέα της λευτεριάς, ανάμεσα στα δυο φύλλα της καρδιάς μας.
Όλοι εδώ πέρα έχουμε έναν ουρανό και το ίδιο χαμόγελο.
Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτό το χαμόγελο,
κι αυτόν τον ουρανό, δεν μπορούν να μας τα πάρουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
7 ΝΟΕΜΒΡΗ 1985 – 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008
Πριν από 23 χρόνια ένας άλλος 15χρονος ο Μ. Καλτεζάς έπεφτε νεκρός στην ίδια περιοχή από σφαίρες αστυνομικού (αν ζούσε σήμερα θα ήταν 38 χρονών…)
Τι άλλαξε στην χώρα από τότε;
ΤΙΠΟΤΑ!
5 σχόλια:
17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1985 – 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2008
Πριν από 23 χρόνια ένας άλλος 15χρονος ο Μ. Καλτεζάς έπεφτε νεκρός στην ίδια περιοχή από σφαίρες αστυνομικού (αν ζούσε σήμερα θα ήταν 38 χρονών…)
Τι άλλαξε στην χώρα από τότε;
ΤΙΠΟΤΑ!
23 χρόνια μετά
Σα να μην πέρασε μια μέρα
Kατάθεση αυτόπτη μάρτυρα κ. Παπαδημητρίου στο Mega:
"ο αστυνομικός πυροβόλησε εν ψυχρώ τον 15χρονο"
Αυτές τις νύχτες θα μιλήσουμε στους δρόμους...
Αυτές τις νύχτες θα μιλήσουν οι φωτιές...
Αυτές οι νύχτες θα είναι οι πιο μαύρες νύχτες τους...
Αυτές τις νύχτες θα μιλάμε εμείς!!!!
Οι δύο αστυνομικοί-δολοφόνοι εκτελούσαν συγκεκριμένη αποστολή. Είχαν πάρει εντολή να ρίξουν στο ψαχνό. Και το έκαναν. Από μόνοι τους δεν υπήρχε ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να σκοτώσουν. Λειτούργησαν σαν εκτελεστές. Εκτελεστές ενός παιδιού και ενός καλά οργανωμένου σχεδίου αποσταθεροποίησης της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που ήδη έχει αποσταθεροποιηθεί από την κρίση, τη φτώχεια και την ανεργία.
Καλό ταξίδι σε ένα αγόρι που σε μερικούς μήνες, κανείς δεν θα θυμάται παρά μόνο η οικογένειά του.
Ντροπή μας πια...
Ψηφίζουμε κυβερνήσεις που σκοτώνουν τα παιδιά μας.
Ας μιλήσουν οι φωτιές τότε -όπως έγραψε παραπάνω ο Ανώνυμος -κι ας γίνουν οι νύχτες πιο μαύρες μήπως και ξημερώσει λαμπρή μέρα σε τούτο το άραχλο τόπο...
Δημοσίευση σχολίου