ότι συμβαίνει στη γη, συμβαίνει και στους γιούς της. Δεν είναι ο Άνθρωπος που ύφανε το νημα της ζωής, εκείνος ειναι μόνο μια κλωστή.
Παρασκευή 1 Μαΐου 2009
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ- ΚΑΛΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
Πριν το 1886 η Πρωτομαγιά ήταν η μέρα των λουλουδιών, Όλα άρχισαν πριν από έναν αιώνα όταν η Αμερικανική Ομοσπονδία Εργαζομένων ενέκρινε ένα ιστορικό ψήφισμα που διακήρυξε ότι «οκτώ ώρες θα αποτελούν τη νόμιμη εργασία μιας ημέρας από την 1η Μαΐου 1886 και μετά». Τους μήνες πριν από αυτή την ημερομηνία χιλιάδες εργάτες συμμετείχαν στον αγώνα για μικρότερο ωράριο. Ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι, μαύροι και άσπροι, άνδρες και γυναίκες, ντόπιοι και μετανάστες όλοι ενώθηκαν. Στο Σικάγο μόνο, 400.000 συμμετείχαν στην απεργία, η απόφαση είχε παρθεί δυο χρόνια πριν στο συνέδριο της
Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας. Το σύνθημα ήταν: «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο». Ο δρόμος στο σικαγο με τον κοσμο να διαδηλωνει ειρινικα είχε αποκτήσει ατμόσφαιρα γιορτής. Όμως η εξουσια είχε αντίθετη γνώμη και σε συνεργασία με αστυνομία, εθνοφρουρά και με οπλισμένους μπράβους , Ενώ το συγκεντρωμένο πλήθος στην πλατεία Χεϊμάρκετ παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα σκάει μέσα στην διαδήλωση. Το αίμα αρχίζει να
βάφει το χώρο της συγκέντρωσης. Η αστυνομία και οι ρουφιανοι χτυπάνε στο
ψαχνό προς όλες τις κατευθύνσεις...
Οκτώ άνθρωποι συνελήφθησαν ως οργανωτές της συγκέντρωσης και υπεύθυνοι για το θάνατο αστυνομικού. Ήταν οι αναρχικοί Αύγουστος Σπίες, Αλβέρτος Πάρσονς, Αδόλφος Φίσερ, Γεώργιος Ένγελ, Λουδοβίκος Λινγκ, Μιχαήλ Δουάμπ, Σαμουήλ Φήλντεν και Όσκαρ Νήμπ, δικάστηκαν σε μία στημένη δίκη… Από τους πέντε που επρόκειτο να εκτελεσθούν, εκτελέστηκαν οι τέσσερις.Ο Λινγκ "τους την έφερε", όπως έγραφε και στο σημείωμα που άφησε: άναψε ένα μπαστούνι δυναμίτη σαν τσιγάρο κι αυτοκτόνησε στο κελί του
Η εργατική Πρωτομαγιά, καθιερώθηκε ως ημέρα προβολής των εργατικών διεκδικήσεων και με βασικό αίτημα το οκτάωρο καθημερινής εργασίας με ομόφωνη απόφαση του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς στις 20 Ιούλη του 1889 στο Παρίσι…. Πολλά χρόνια αργότερα αναγνωρίστηκε κι επίσημα από τις κυβερνήσεις, ενώ ακόμη και σήμερα είναι απαγορευμένες οι εκδηλώσεις των εργατών τη μέρα αυτή σε αρκετά μέρη του κόσμου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου