Το νέο νομοσχέδιο με τον τίτλο «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα Υγείας και άλλες διατάξεις», αποτελεί το όχημα με το οποίο η Υγεία μετατρέπεται συνολικά σε πεδίο επιχειρηματικής δράσης και ειδικότερα η διακίνηση του φαρμάκου παραδίδεται σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους είτε μέσω αλυσίδων είτε μέσω σούπερ - μάρκετ.
Ειδικά για το φάρμακο προβλέπει την «απόλυτη απαγόρευση κάθε ιδιοκτησιακού περιορισμού» και την «πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου για το Σάββατο, τη Δευτέρα και την Τετάρτη». Δηλαδή, αίρονται και οι ελάχιστοι περιορισμοί για...
την ίδρυση φαρμακείου, που είναι οι σπουδές στο πανεπιστήμιο και οι εξετάσεις για την απόκτηση της άδειας φαρμακοποιού. Έτσι τώρα, η μοναδική προϋπόθεση για κάποιον για να ανοίξει φαρμακείο θα είναι «να έχει λεφτά». Δηλαδή, θα το κάνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι που θα μπορούν να λειτουργούν τα φαρμακεία σε ολοήμερη βάση. Γι' αυτό και απελευθερώνεται το ωράριο, ώστε τα φαρμακεία να είναι ανοιχτά 12 ώρες τη μέρα και το Σάββατο οχτώ ώρες. Δηλαδή, θα συμβεί αυτό που έγινε σε άλλους κλάδους με οδυνηρές συνέπειες για τους αυτοαπασχολούμενους φαρμακοποιούς και τα λαϊκά στρώματα με τον καθορισμό μονοπωλιακών τιμών. Όμως, οι απεργιακές κινητοποιήσεις των φαρμακοποιών στερούνται περιεχομένου, καθώς, με τη συμμετοχή τους στο διαβόητο κοινωνικό διάλογο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των συλλόγων συνέβαλαν στην παγίδευση του κλάδου στα σχέδια της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της τρόικας που στοχεύει στην παράδοση της διακίνησης του φαρμάκου στους μονοπωλιακούς κύκλους.
την ίδρυση φαρμακείου, που είναι οι σπουδές στο πανεπιστήμιο και οι εξετάσεις για την απόκτηση της άδειας φαρμακοποιού. Έτσι τώρα, η μοναδική προϋπόθεση για κάποιον για να ανοίξει φαρμακείο θα είναι «να έχει λεφτά». Δηλαδή, θα το κάνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι που θα μπορούν να λειτουργούν τα φαρμακεία σε ολοήμερη βάση. Γι' αυτό και απελευθερώνεται το ωράριο, ώστε τα φαρμακεία να είναι ανοιχτά 12 ώρες τη μέρα και το Σάββατο οχτώ ώρες. Δηλαδή, θα συμβεί αυτό που έγινε σε άλλους κλάδους με οδυνηρές συνέπειες για τους αυτοαπασχολούμενους φαρμακοποιούς και τα λαϊκά στρώματα με τον καθορισμό μονοπωλιακών τιμών. Όμως, οι απεργιακές κινητοποιήσεις των φαρμακοποιών στερούνται περιεχομένου, καθώς, με τη συμμετοχή τους στο διαβόητο κοινωνικό διάλογο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των συλλόγων συνέβαλαν στην παγίδευση του κλάδου στα σχέδια της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της τρόικας που στοχεύει στην παράδοση της διακίνησης του φαρμάκου στους μονοπωλιακούς κύκλους.
Η παραγωγή, η έρευνα και το εμπόριο των φαρμάκων από τους φαρμακευτικούς επιχειρηματικούς ομίλους δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε την ασφαλή ποιότητα των φαρμάκων, ούτε την έγκαιρη διάθεση κάποιου πιο εξελιγμένου φαρμάκου έως ότου αυτό κριθεί συμφέρον, ούτε ότι όλοι όσοι έχουν ανάγκη θα έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν τα απαραίτητα φάρμακα. Δεν μπορεί να εξασφαλίσει σταθερή δουλειά στους εργαζόμενους του κλάδου, αξιοπρεπείς μισθούς για την κάλυψη των αναγκών τους κ.ά. Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μεγάλη έλλειψη σε δεκάδες φάρμακα για Πάρκινσον, για το αναπνευστικό, για καρδιαγγειακά νοσήματα, για το ζάχαρο, για το γλαύκωμα, για Αλτσχάιμερ, κ.α. Όμως, κάτι τέτοιο δεν αφορά καμιά παρέκκλιση ή εξαίρεση, αλλά κανόνα της καπιταλιστικής παραγωγής: Δηλαδή, το ότι κάθε επιχειρηματίας - ιδιοκτήτης μέσων παραγωγής μπορεί να τα χρησιμοποιεί για να παράγει και να πουλά όσα προϊόντα θέλει, όποτε, όταν και όπου το θέλει και συνήθως εκεί που βγάζει περισσότερο κέρδος.
Το ΠΑΜΕ είχε προειδοποιήσει απ' τη αρχή για την παγίδευση του κοινωνικού διαλόγου και τονίζει ότι η διέξοδος από αυτήν την πολιτική είναι η κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας, του Φαρμάκου, της Πρόνοιας και της Ασφάλισης.
Η διεκδίκηση ενός Ενιαίου Κρατικού Φορέα παραγωγής, έρευνας, διάθεσης και εισαγωγής φαρμάκων ενταγμένο σε ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας και πρόνοιας πρέπει να γίνει αίτημα πρώτης γραμμής όλων των κλάδων, γιατί ακριβώς αφορά όλους τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Απαιτείται η κοινωνική συμμαχία ανάμεσα στους φαρμακοποιούς, στους εργαζόμενους, στους φτωχούς αγρότες, στους συνταξιούχους και τα λαϊκά στρώματα.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, τα λαϊκά στρώματα, τους μετανάστες, τους ανέργους, σε γενικό ξεσηκωμό, να πυκνώσουν τις γραμμές των ταξικών συνδικάτων, με μαζική συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις των Σωματείων, με καθολική συμμετοχή στην απεργία στις 10 Φλεβάρη και στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, στις 10 Φλεβάρη στις 10.30 στην πλατεία Ελευθερίας στην Αμαλιάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου