Κανένας μεγάλος αναπτυξιακός στόχος δεν έχει πάρει «σάρκα και οστά» στην Ηλεία τα τελευταία είκοσι χρόνια, ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα κατά το οποίο απουσιάζουν τα μεγάλα έργα ανάπτυξης από τον τόπο μας.
Του Χρήστου Βορλόκα
Μικρή εξαίρεση αποτελεί το λιμάνι Κατάκολου, ένα έργο που ίσως να μην γινόταν αν δεν υπήρχαν… οι σεισμοί του 1993! Βέβαια, η αναπτυξιακή αυτή ευκαιρία, δεν άφησε χωρίς οφέλη την Ηλεία, αφού όλοι βλέπουμε πόσα θετικά αποτελέσματα είχε η αναβάθμιση του λιμανιού, με την ραγδαία άνοδο των αφίξεων κρουαζιερόπλοιων προς το επίνειο του Πύργου.
Το κράτος, τότε, κάτω και από την πίεση της τοπικής κοινωνίας και μέσα από έναν προεκλογικό ανταγωνισμό, έδωσε χρήμα και έγιναν τα έργα στο λιμάνι Κατάκολου, έργα που μετουσιώθηκαν σε ανάπτυξη. Μια δεκαετία νωρίτερα, είχε σταματήσει να λειτουργεί το αεροδρόμιο Ανδραβίδας ως πολιτικό, κατόπιν των γνωστών πιέσεων αχαιών παραγόντων που κατόρθωσαν, χρόνο με τον χρόνο, να αναδείξουν τον Άραξο ως το αεροδρόμιο της Δυτικής Ελλάδας.
Από την έναρξη κιόλας του ΗΛΕΙΑ ΤΩΡΑ είχαμε επισημάνει ότι το αεροδρόμιο Ανδραβίδας είναι μάλλον απίθανο να λειτουργήσει ως πολιτικό και όλα όσα γίνονται αποτελούν απλά πράξεις του θεατρικού έργου που παίζεται χρόνια τώρα στην Ηλεία. Έρχεται λοιπόν ο περιφερειάρχης για να επιβεβαιώσει τους δικούς μας ισχυρισμούς, καλώντας τους αιρετούς της Ηλείας να μεταφέρουν αλλού τις δεσμευμένες πιστώσεις για να μην χαθούν τα χρήματα από τον νομό…
Άλλο μεγάλο έργο ανάπτυξης που όλο το προωθούμε κι όλο «ξεγλιστρά» είναι τα ΣΧΟΟΑΠ, οι μελέτες δηλαδή που θα καθορίσουν τι θα γίνει σε κάθε περιοχή. Χωρίς ΣΧΟΟΑΠ είναι αδύνατο να χωροθετηθούν ξενοδοχειακές ή βιομηχανικές μονάδες, η ανυπαρξία των οποίων καθυστερεί την ανάπτυξη του τόπου. Κάτι πήγαν να κάνουν αλλά… έχασαν (!) τις μελέτες μέσα από τα γραφεία της Περιφέρειας…
Μεγάλες ιδέες, σχέδια από το… μέλλον, που θα έκαναν την Ηλεία γη της επαγγελίας, παραμένουν σε συρτάρια ερμητικά κλειστά. Θα σας θυμίσω τον Δυτικό Σιδηροδρομικό Άξονα, ένα έργο που, επί πρωθυπουργίας Σημίτη, σχεδόν το… άγγιζαν κυβερνητικοί βουλευτές, που έκαναν δηλώσεις στα τοπικά ΜΜΕ αλλά και στα προεκλογικά τους φυλλάδια, ως έργο εν δυνάμει υλοποιήσιμο.
Αμ, εκείνο το Ολυμπιακό Φεστιβάλ Νέων; Περιμέναμε πώς και πώς να γίνει η Ηλεία μια νέα Λοζάνη, ένα παγκόσμιο κέντρο νεότητας, με υποδομές, με κίνηση, με μια κουλτούρα που θα αποτελούσε σημείο υπεροχής για τον απομονωμένο, πολιτιστικά, τόπο μας. Κι εδώ «επένδυσαν» πολιτικά όσοι πολιτεύονταν τότε, όμως αδέξιοι χειρισμοί και ερασιτεχνικές κινήσεις οδήγησαν στο ναυάγιο και αυτής της μεγάλης ιδέας.
Όλα αυτά και αρκετά ακόμη που δεν χρειάζεται να τα αναφέρουμε, δημιουργούσαν πάντα προσδοκίες στους Ηλείους, ότι κάτι καλό έρχεται από το μέλλον. Το μέλλον έφτασε, όμως, ίσως και να το προσπερνάμε, αλλά η ανάπτυξη που μας έταζαν είναι απούσα. Ίσως και εδώ να βρίσκεται ένα μέρος της αιτίας της πρωτόγνωρης αποχής από τις εκλογές. Βαρέθηκε ο κόσμος να ακούει μεγάλα λόγια και υποσχέσεις που δεν υλοποιούνται, να τρέχει εδώ κι εκεί χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.
Κατά μιαν έννοια, οι πολίτες έπεσαν θύματα πλανών, όταν κάθε φορά χειροκροτούσαν και επικροτούσαν δια της ψήφου τους εξαγγελίες μεγάλων οραμάτων. Εξαπατήθηκαν από τις «μπλόφες» πολιτικών και πολιτευόμενων. Αρκετά πίσω, λοιπόν, στην ανάπτυξη, η Ηλεία, με αβέβαιο το μέλλον των έργων που θα μπορούσαν να «σπρώξουν» τον τόπο μπροστά.
Με τις υγείες μας…
Μικρή εξαίρεση αποτελεί το λιμάνι Κατάκολου, ένα έργο που ίσως να μην γινόταν αν δεν υπήρχαν… οι σεισμοί του 1993! Βέβαια, η αναπτυξιακή αυτή ευκαιρία, δεν άφησε χωρίς οφέλη την Ηλεία, αφού όλοι βλέπουμε πόσα θετικά αποτελέσματα είχε η αναβάθμιση του λιμανιού, με την ραγδαία άνοδο των αφίξεων κρουαζιερόπλοιων προς το επίνειο του Πύργου.
Το κράτος, τότε, κάτω και από την πίεση της τοπικής κοινωνίας και μέσα από έναν προεκλογικό ανταγωνισμό, έδωσε χρήμα και έγιναν τα έργα στο λιμάνι Κατάκολου, έργα που μετουσιώθηκαν σε ανάπτυξη. Μια δεκαετία νωρίτερα, είχε σταματήσει να λειτουργεί το αεροδρόμιο Ανδραβίδας ως πολιτικό, κατόπιν των γνωστών πιέσεων αχαιών παραγόντων που κατόρθωσαν, χρόνο με τον χρόνο, να αναδείξουν τον Άραξο ως το αεροδρόμιο της Δυτικής Ελλάδας.
Από την έναρξη κιόλας του ΗΛΕΙΑ ΤΩΡΑ είχαμε επισημάνει ότι το αεροδρόμιο Ανδραβίδας είναι μάλλον απίθανο να λειτουργήσει ως πολιτικό και όλα όσα γίνονται αποτελούν απλά πράξεις του θεατρικού έργου που παίζεται χρόνια τώρα στην Ηλεία. Έρχεται λοιπόν ο περιφερειάρχης για να επιβεβαιώσει τους δικούς μας ισχυρισμούς, καλώντας τους αιρετούς της Ηλείας να μεταφέρουν αλλού τις δεσμευμένες πιστώσεις για να μην χαθούν τα χρήματα από τον νομό…
Άλλο μεγάλο έργο ανάπτυξης που όλο το προωθούμε κι όλο «ξεγλιστρά» είναι τα ΣΧΟΟΑΠ, οι μελέτες δηλαδή που θα καθορίσουν τι θα γίνει σε κάθε περιοχή. Χωρίς ΣΧΟΟΑΠ είναι αδύνατο να χωροθετηθούν ξενοδοχειακές ή βιομηχανικές μονάδες, η ανυπαρξία των οποίων καθυστερεί την ανάπτυξη του τόπου. Κάτι πήγαν να κάνουν αλλά… έχασαν (!) τις μελέτες μέσα από τα γραφεία της Περιφέρειας…
Μεγάλες ιδέες, σχέδια από το… μέλλον, που θα έκαναν την Ηλεία γη της επαγγελίας, παραμένουν σε συρτάρια ερμητικά κλειστά. Θα σας θυμίσω τον Δυτικό Σιδηροδρομικό Άξονα, ένα έργο που, επί πρωθυπουργίας Σημίτη, σχεδόν το… άγγιζαν κυβερνητικοί βουλευτές, που έκαναν δηλώσεις στα τοπικά ΜΜΕ αλλά και στα προεκλογικά τους φυλλάδια, ως έργο εν δυνάμει υλοποιήσιμο.
Αμ, εκείνο το Ολυμπιακό Φεστιβάλ Νέων; Περιμέναμε πώς και πώς να γίνει η Ηλεία μια νέα Λοζάνη, ένα παγκόσμιο κέντρο νεότητας, με υποδομές, με κίνηση, με μια κουλτούρα που θα αποτελούσε σημείο υπεροχής για τον απομονωμένο, πολιτιστικά, τόπο μας. Κι εδώ «επένδυσαν» πολιτικά όσοι πολιτεύονταν τότε, όμως αδέξιοι χειρισμοί και ερασιτεχνικές κινήσεις οδήγησαν στο ναυάγιο και αυτής της μεγάλης ιδέας.
Όλα αυτά και αρκετά ακόμη που δεν χρειάζεται να τα αναφέρουμε, δημιουργούσαν πάντα προσδοκίες στους Ηλείους, ότι κάτι καλό έρχεται από το μέλλον. Το μέλλον έφτασε, όμως, ίσως και να το προσπερνάμε, αλλά η ανάπτυξη που μας έταζαν είναι απούσα. Ίσως και εδώ να βρίσκεται ένα μέρος της αιτίας της πρωτόγνωρης αποχής από τις εκλογές. Βαρέθηκε ο κόσμος να ακούει μεγάλα λόγια και υποσχέσεις που δεν υλοποιούνται, να τρέχει εδώ κι εκεί χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.
Κατά μιαν έννοια, οι πολίτες έπεσαν θύματα πλανών, όταν κάθε φορά χειροκροτούσαν και επικροτούσαν δια της ψήφου τους εξαγγελίες μεγάλων οραμάτων. Εξαπατήθηκαν από τις «μπλόφες» πολιτικών και πολιτευόμενων. Αρκετά πίσω, λοιπόν, στην ανάπτυξη, η Ηλεία, με αβέβαιο το μέλλον των έργων που θα μπορούσαν να «σπρώξουν» τον τόπο μπροστά.
Με τις υγείες μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου