H Αριστερά είναι εδώ (Η αξιοπρέπεια είναι εδώ!)

Αν μείνουμε στημένοι απέναντι από τον καθρέφτη, όλο θα μπερδεύουμε ποιο είναι το αριστερό και ποιο το δεξί…

Λίγο πριν ψηφίσουμε, ας κάνουμε μια στάση να σκεφτούμε…
Τι τέλος πάντων συνθέτει την «πόλη μας»;
Μήπως οι πολίτες, οι χιλιάδες των ανθρώπων που ζούμε στην συγκεκριμένη γεωγραφική θέση; Ή μήπως η κοινή βούλησή μας να αποφασίζουμε κοινά και αναλογικά, πλειοψηφικά και όλοι μαζί για την αυτοδιάθεση μας; Να αποφασίζουμε για το παρόν μας και για το μέλλον μας;
Μήπως οι πολίτες συνθέτουμε την «πόλη»; 
Και αν είναι έτσι γιατί έχουμε μια μερίδα, μειοψηφία «πολιτών», (οι …αιρετοί μας), που «τρώει, πίνει και λογαριασμό δε δίνει» και καταδυναστεύει τους υπόλοιπους;
Και μια πλειοψηφία «πολιτών» πεταμένη στη «γωνία», σε κάθε «γωνία», μόνη κι αβοήθητη; 
Αποκλεισμένη από κάθε συμμετοχή στη διαχείριση της «πόλης», που την αφαιμάζουν «νόμιμα» με τις τράπεζες και τις εφορίες, που της στερούν την μάθηση και την κάνουν κάθε μέρα πιο ηλίθια; που την βγάζουν στην ανεργία ή που την διορίζουν, την κρίνουν και την προάγουν μόνο από το μέγεθος της γλώσσας;… 
Μα αν είναι έτσι, σ’ αυτή την «πόλη», ο πολίτης δεν έχει πόλη.
Να την χαίρεστε λοιπόν, «πολίτες με το αζημίωτο», αυτή την πόλη σας. 



Λίγο πριν ψηφίσουμε, ας κάνουμε μια στάση να σκεφτούμε…
Όταν σε έχουν στο τσεπάκι, δεν ανήκεις στην αριστερά.
Όταν σε έχουν δεδομένο, δεν ανήκεις στην αριστερά. 
Όταν η πόλη γνωρίζει ό,τι άνευ όρων έχεις αφεθεί να σε προσμετρά στα κουκιά του το κόμμα του ΔΝΤ, δεν ανήκεις στην αριστερά.
Είσαι ένα ΔΗ.ΑΡΙ που θέλησες να το παίξεις μεζονέτα. Κι όταν είδες ότι δεν σου κάθονται οι όροι δόμησης, αντί να κάνεις κατάληψη στα γραφεία της πολεοδομίας, βολεύτηκες με την αναγραφή του ονόματός σου στην πλάκα δωρητών της εισόδου…της μεζονέτας, βεβαίως-βεβαίως!...

Λίγο πριν ψηφίσουμε, ας κάνουμε μια στάση να σκεφτούμε…
Η μόνη αριστερά που απέμεινε είναι αυτή των εγκαταλειμμένων σε ένα αγώνα χωρίς διέξοδο στην επίσημη πολιτική:
Μια χούφτα παλιών αγωνιστών, που δεν διαφθάρηκαν και δεν αλλαξοπίστησαν…
Λίγες χούφτες σκεπτόμενοι και αισθανόμενοι πολίτες, που εμμένουν στην χωρίς φκιασίδια ανάγνωση της πραγματικότητας… 
Μια χούφτα διανοούμενοι, κοινωνιολόγοι και οικονομολόγοι, που διαφύλαξαν μια κάποια ακεραιότητα με προσωπική προσπάθεια… 
Λίγες χούφτες, που προσπαθούν απεγνωσμένα να συγκροτηθούν σε κάτι ελλείψει ηγεσίας, ελλείψει πολιτικής και κομματικής βάσης οργάνωσης, ελλείψει, τελικά, ορίζοντα του μέλλοντος.

Και από την άλλη, άγνωστος, ακατανόητος, αινιγματικός και σιωπηλός, ο «λαός» ως μεγάλο Άλλο απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό...
...σε μια κοινωνία όπου η πραγματική ανεργία είναι 20 % -τουλάχιστον, ο λειτουργικός αναλφαβητισμός επικρατεί, η οργανική φτώχεια αφορά το 25 % του πληθυσμού, ο λαός χαμένος σε παιχνίδια εξουσίας…Είναι δυνατόν; 

Επιλογή «ελπίδας» ή επιλογή αξιοπρέπειας;
Αυτοδιοικητικές εκλογές στον Πύργο του 2010 κι έχεις 6 επιλογές…
Αρχικά υπήρχαν 2 επιλογές «ελπίδας»: 
του Μάκη (το βαθύ πράσινο…),
του Γαβρίλη (το βαθύ γαλάζιο…)
Έπειτα από διάφορες «ζυμώσεις» (κάποιος άλεθε, κάποιος κοσκίναγε και κάποιος ζύμωνε…) εμφανίστηκε και μια μπριάμ γαλοζαπράσινη κίνηση… 

Είναι σαφής η αγωνία τους ...μπας και μπορέσουν να χωρέσουν- παγιδεύσουν την οργή μας... 
για να μην ξεφύγει η οργή μας από τη «ρότα» των συστημικών και «κάνει» αριστερή
στροφή στην αισιοδοξία…
Δηλαδή το ΔΝΤ είναι εδώ, αεράτο, δυνατό, σε διάφορες αποχρώσεις και συνθέσεις του Γαλαζιοπράσινου…
Προβάλουν και προσπαθούν να πείσουν ο καθένας χωριστά ότι είναι η μοναδική επιλογή ελπίδας μας!

ΟΜΩΣ ΘΥΜΗΣΟΥ ΟΤΙ…


Στον Πύργο του 2010 έχεις κι άλλες 3 επιλογές. Αριστερές επιλογές: 
του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ… 
Δεν σου φαίνονται επιλογές ελπίδας, ε; 
Δεν σου φαίνεται να περπατάνε στις λεωφόρους της εξουσίας;…
Εγώ μόνο ένα θα σου πω: 
ΕΙΝΑΙ 3 ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ! 
3 ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ, που «χωρίς ελπίδες για εξουσία» μας δίνουν την ευκαιρία να ψηφίσουμε με αξιοπρέπεια!...
Ο καθένας μας επιλέγει: 
«ελπίδα» (κίβδηλη) ή αξιοπρέπεια; 

ΥΓ …ή όπως έλεγα και παλιότερα: «Παρ’ το αριστερά κι όπου σε βγάλει» 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΑΣ!!!